Δεν αμφισβητώ την εμπειρία για τα δάνεια που μπορεί να έχετε πάρα πολλοί ως τραπεζικά στελέχη, όμως υπάρχει μία συνδικαλιστική τακτική και δεοντολογία.
Ότι όταν είναι ένα σωματείο, ένας σύλλογος εργαζομένων ή ένας σύλλογος συνταξιούχων καθορίζει τις διεκδικήσεις του, το κάνει με βάση το δικό του δίκιο, την υπεράσπιση των συμφερόντων των μελών του και όχι με την οπτική του εργοδότη για τις δυνατότητες και τα περιθώρια του.
Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν το πρώτο για ένα σωματείο είναι να καθορίσει τις διεκδικήσεις του μέσα στο τοπίο που υπάρχει και το επόμενο να χρησιμοποιήσει όλους τους τρόπους διεκδίκησης, δικαστικούς, συγκεντρώσεις παραστάσεις, διαμαρτυρίες, ενημέρωση, κινητοποίηση του κόσμου και ούτω καθεξής.
Το λέω αυτό γιατί έβαλε κάποια στιγμή στο διαδίκτυο ο Πρόεδρος ένα ερώτημα-επίκριση για τα δάνεια των συνταξιούχων: Λέτε προτάσεις για το τι να ζητήσουμε, αλλά δεν μας λέτε πώς να τα πετύχουμε, κάπως έτσι διατυπωμένο.
Η απάντηση είναι ότι αυτό που χρησιμοποιεί εσαεί ως μέθοδο το συνδικαλιστικό κίνημα κατ’ αρχήν είναι να διατυπώνει τους στόχους του.
΄Αρα το πρώτο που λείπει εδώ μετά από τόσους μήνες είναι ότι δεν έχει καθοριστεί επακριβώς και με ένα τρόπο που να εκφράζει επίσημα τη γνώμη του συλλόγου το τι θέλουμε, τι διεκδικούμε.
Ξεκινώντας λοιπόν από αυτό που εμείς ως παράταξη θεωρούμε ότι πρέπει να είναι οδηγός δηλαδή το τι διεκδικούμε, λέμε ότι πρέπει να διεκδικούμε το δίκιο, τα δικαιώματά μας και όχι με βάση τα περιθώρια του εργοδότη.
Οι συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας έχουμε υποστεί διπλό πλήγμα.
Και ό,τι υπέστη η υπόλοιπη κοινωνία με τα μνημονιακά μέτρα και το δεύτερο πλήγμα είναι η μείωση των αποδοχών μας με τη μείωση της επικούρησης του ΛΕΠΕΤΕ.
Δεν εξαρτούμε όμως τις διεκδικήσεις μας μόνο από το δεύτερο, αλλά από ένα σύνολο παραγόντων και επιχειρημάτων. Πες ότι λύνουμε το δεύτερο κάποια στιγμή και μας δίνουν αναδρομικά πίσω όλο το ΛΕΠΕΤΕ. Δεν θα διεκδικήσουμε και τα διευκολύνσεις που αφορούν τα δάνεια, αφού έχουμε περικοπές 13ης 14ης σύνταξης, πάγωμα αυξήσεων στις συντάξεις ενώ τρέχει η ακρίβεια και όλα αυτά ;
Πρέπει λοιπόν και αυτά να τα δούμε και μαζί και παράλληλα ως επιχειρήματα και μέσα στα πλαίσια κοψίματος του ΛΕΠΕΤΕ, αλλά και συνολικά της μείωσης των εισοδημάτων μας, της ακρίβειας, της κρίσης και ούτω καθεξής.
Θεωρούμε λοιπόν με βάση τη γενικότερη κατάσταση που υπάρχει σήμερα για τους συνταξιούχους της Εθνικής και με βάση την εμπειρία (προσωπικά είχα ασχοληθεί από παλιά και με το κίνημα κατά των πλειστηριασμών), ότι το πρώτο που πρέπει να καταλήξουμε ότι διεκδικούμε απέναντι στην τράπεζα είναι :
- Πρώτον : Πάγωμα όλων των πλειστηριασμών, των κατασχέσεων και της μεταφοράς δανειακών υποχρεώσεων σε funds, εταιρείες ειδικού σκοπού και λοιπά και πάγωμα των εξώσεων. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεν μπορούμε να επαφιόμαστε στο ότι δύο συνάδελφοι τη μέρα που ήταν να βγουν τα σπίτια σε πλειστηριασμό την πρώτη που πήγαμε όλοι μαζί και τη δεύτερη που πήγαμε εγώ και η συναδέλφισσα Λιαπάκη ότι δεν βρέθηκαν ενδιαφερόμενοι. Σκεφτείτε αν είχαν βρεθεί ενδιαφερόμενοι, ο ένας είχε ένα μικρό σπίτι που μένει στο Ίλιον και θα το έχανε και η άλλη συνάδελφος έχει ένα σπίτι πάλι σε μία λαϊκή περιοχή της Κηφισιάς, που δεν πρόκειται για κάποια βίλα με πισίνες και λοιπά. Τα σπίτια θα είχαν περάσει σε άλλους και θα είχαν ξεσπιτωθεί δύο συνταξιούχοι συνάδελφοι.
Άρα με επιτακτικό τρόπο πρέπει να το βγάλουμε το πρόβλημα και στην κοινωνία για να έχουμε συμμάχους, όπως είχε συμπαράσταση η Κολοβού στα Ιλίσια, όπως είχε συμπαράσταση ο Σιδέρης στο Περιστέρι, να δείξουμε ότι δεν είμαστε ένα προνομιακό στρώμα, ότι περιλαμβάνονται στους πλειστηριασμούς ακόμα και σπίτια πρώην εργαζομένων της Τράπεζας, τόσο ανάλγητη είναι η τράπεζα.
Άρα πάγωμα όλων αυτών των πλειστηριασμών και της διαδικτυακής διαδικασίας να περνάνε αυτά τα δάνεια στα funds.
Και αυτό να ισχύει μέχρι να λυθούν τα ζητήματα της αποκατάστασης των εισοδημάτων μας.
Δεύτερον: Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε συνάδελφοι που έχουν αδυναμία πληρωμής να πετιούνται έξω από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που καθορίζουν επιτόκιο για εργαζόμενους και συνταξιούχους για τα στεγαστικά 1,87%.
Υπάρχει συνάδελφος που έφυγε με εθελουσία τώρα και πετώντας αυτό το κοκαλάκι στη διαπραγμάτευση και για ρύθμιση του δανείου του, υπέγραψε ρύθμιση και κάτω από την πίεση το δέχτηκε και τώρα το επιτόκιο έχει πάει 4,12%.
Η ουσία είναι ότι υπάρχουν συνάδελφε κάτω από την πίεση και με διάφορους τρόπους πάνε και υπογράφουν ρυθμίσεις, οι οποίες είναι ρυθμίσεις παγίδα, έχουν ένα επιτόκιο κυμαινόμενο που τώρα με την αύξηση του euribor και όλα όσα μας περιμένουν, δεν ξέρουμε πού μπορεί να φτάσει με τις τράπεζες που είναι ανάλγητες, το πλαφόν δεν φαίνεται να τηρείται, και για όσα που έχουν περάσει στα funds.
Εμείς, λοιπόν πρέπει να ζητήσουμε από την Τράπεζα και από το Σύλλογο των εν ενεργεία, που συμφωνεί τις ΣΣΕ, να έχουμε το επιτόκιο των εν ενεργεία, όπως υπογράφεται στις συλλογικές συμβάσεις. Επιτόκιο για όλους τους συναδέλφους σταθερό του ιδίου ύψους είτε έχουν ρυθμίσεις είτε κόκκινα, είτε όχι. Γιατί στην τράπεζα οφείλεται όταν υπάρχουν καθυστερήσεις. Άρα για όλους τους συναδέλφους τους συνταξιούχους επαναφορά στο σταθερό επιτόκιο του 1,87 για τα στεγαστικά και όσο είναι για τα καταναλωτικά κοκ.
Τρίτον: Είναι το θέμα του κουρέματος. Πρέπει ή όχι να κουρευτούν τα δάνεια όσο κουρεύτηκαν τα εισοδήματά μας με ευθύνη πρώτα από όλα της Τράπεζας; Δεν είναι συνδικαλιστική και αποτελεσματική τακτική όποιος διεκδικεί, να διεκδικεί με βάση το τι είναι ο άλλος διατεθειμένος να δώσει, αλλά με το ανώτερο δυνατό.
Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα για διαγραφές δανείων και από διεκδικήσεις άλλων κλάδων. Είχε γίνει σεισάχθεια; Είμαστε διατεθειμένοι να το ζητήσουμε όταν υπάρχει οικονομική κρίση; Δεν υπάρχει εικόνα σε εσάς για αυτό το ζήτημα; Ότι έχουν διαγραφεί δάνεια και της χώρας μας ολόκληρης προς άλλους οργανισμούς και από την αρχαιότητα ακόμα υπάρχουν διαγραφές χρεών, εξ ου και ο όρος σεισάχθεια. Λέω λοιπόν να μην το γελάτε και να μην το σιχτίριζετε το θέμα. Πρέπει να βγούμε δυναμικά και να απαιτήσουμε κούρεμα των δανείων με το γενικό όρο όσο έχουν κουρευτεί τα εισοδήματα μας, ως φιλοσοφία ως αντίληψη
Δεν είμαστε τραπεζικά στελέχη πού να λέμε όπως είδα σε μία-δυο παρατάξεις ότι έγραφαν κάποιες προτάσεις για να ξεχωρίσουμε εμείς τους κακούς και τους καλούς δανειολήπτες. Αυτό είναι δουλειά των υπηρεσιών της τράπεζας.
Εμείς διεκδικούμε για όλους. Όπως και οι εν ενεργεία δεν διεκδικούν αυξήσεις μισθών μόνο για τους συναδέλφους πού είναι συνεπείς, συναδελφικοί, παραγωγικοί και λοιπά, δεν τους ξεχωρίζουν.
Έτσι και το σωματείο πρέπει να μιλάει για όλους και να μην τους ξεχωρίζει άσχετα αν υπάρχουν κάποιοι κακοπληρωτές και να μην μπαίνει σε αυτή τη λογική των τραπεζών.
Δεν μπορεί το σωματείο να μπαίνει σε αυτή τη λογική, να το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι δεν μπαίνουμε σε αυτό το διαχωρισμό. Μιλάμε για όλους και όχι για προσωπικές περιπτώσεις και ιδιαιτερότητες.
Τελευταίο λοιπόν είναι το πώς θα προχωρήσουμε σε αυτές τις διεκδικήσεις.
Κατ’ αρχήν να τις καταγράψουμε. Να φανεί ότι είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίζουμε τα ενιαία συμφέροντα όλων των συνταξιούχων συναδέλφων σε σύνδεση και με απαίτηση και από τους εν ενεργεία να σταθούν συναδελφικά στο πλευρό μας και να μη μας ξεχωρίζουν στις συλλογικές συμβάσεις. Που από ότι κατάλαβα είναι σε μία διαδικασία υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης και να πρέπει να περιλαμβάνεται αυτός όρος. Γιατί και αυτοί αύριο συνταξιούχοι θα είναι. Να πούμε ότι αυτά τα αιτήματα τα διεκδικούμε.
Να τα δημοσιεύσουμε ως προμετωπίδα στην ιστοσελίδα του συλλόγου, να γραφτούν μέσα στο περιοδικό που θα βγει για να νιώθουν μία ασφάλεια και οι συνταξιούχοι συνάδελφοι, να τα στείλουμε στους συνταξιούχους αξιοποιώντας το e-mail του συλλόγου.
Να ενημερώσουμε και να απαιτήσουμε συμπαράσταση από τους εν ενεργεία και συντονισμό και στήριξη των δράσεων μας.
Να τα στείλουμε στην τράπεζα. Να γίνουν παραστάσεις προς τη διοίκηση τον Μυλωνά με ενημέρωση όλων των συναδέλφων και με συγκεντρώσεις απέξω, ώστε να φανεί ότι υπάρχει σοβαρή κινητοποίηση και ενδιαφέρον.
Να τα δημοσιοποιήσουμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Συνέντευξη τύπου να βγάλουμε αυτά τα στοιχεία με τους δύο πλειστηριασμούς αν και μπορεί να είναι και άλλοι για σπίτια συναδέλφων, ώστε να έχουμε και τη συμπαράσταση από την υπόλοιπη κοινωνία. Επίσης να βγάλουμε ειδική αφίσα.
Άρα τρόποι υπάρχουν πολλοί. Αν υπάρχει διάθεση για αγώνα και διεκδίκηση μπορούμε να βρούμε και άλλους.
Πετάχτηκε τώρα μια συναδέλφισσα και μου είπε : ότι δεν έχουμε ανθρώπους. Απαντώ λίγοι είμαστε εμείς ; Η τελευταία συγκέντρωση έδειξε τις δυνατότητες. Αυτό που λέγεται ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες, ότι ο κόσμος δεν ακολουθεί και λοιπά, ακούγεται πολύ συχνά. Αλλά αποτελεί δικαιολογία ότι οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται. Όσοι είναι εκπρόσωποι κινήσεων και παρατάξεων είναι αυτοί που πρέπει να οργανώσουν την κινητοποίηση των συναδέλφων. Σημασία έχει αν υπάρχει διάθεση από τη διοίκηση του σωματείου που δεν μπορεί να κατεβάζει τον πήχη με αυτή το επιχείρημα.
Ας το κάνουμε σωστά και τότε μπορεί να βγουν τα συμπεράσματα αν υπάρχει ανταπόκριση και όχι εκ των προτέρων να βάζουμε άρνηση με το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι δεν θα υπάρχει συμμετοχή και ενδιαφέρον, άρα δεν καλούμε σε κινητοποίηση.
Δεύτερη παρέμβαση από συνάδελφο που λέει πως θα γίνουν όλα αυτά ξαφνικά και γιατί ο κόσμος να μας στηρίξει;
Και εμείς μιλάμε για κλιμακωτές ενέργειες. Πρώτα να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο των στόχων και γιατί ο άλλος καλείται να παλέψει, ώστε να μπορέσει να κινητοποιηθεί.
Υπάρχουν διαφορετικές συνδικαλιστικές οπτικές. Πως βγήκε ο κόσμος και συμπαραστάθηκε στην Κολοβού που της λέγανε και αυτής ότι ήταν κακοπληρώτρια; Γιατί υπάρχουν διάφοροι που με αυτούς τους τρόπους υπερασπίζονται τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τις επιλογές τους να πάρουν τα σπίτια των ανθρώπων. Εκεί γιατί υπήρχε κίνημα συμπαράστασης από όλους; Ενώ βγήκανε διάφορα λαμόγια και τσιράκια της κυβέρνησης και λέγανε ότι δεν πλήρωνε, παρότι δεν ήταν έτσι η πραγματικότητα. Μετά που έχασε τον άντρα της σταμάτησε να πληρώνει καταναλωτικά παγιδεύτηκε και αυτή στο τρυπάκι των ρυθμίσεων. Βρέθηκε ξαφνικά να έχει το σπίτι της υποθηκευμένο από τους γύπες παρόμοιους με αυτά τα κοράκια όπως είναι η Dovalue με τα οποία συνεργάζεται και η Εθνική τράπεζα. Βλέπουμε τώρα τι γίνεται με αυτά τα κοράκια, ως και η Καϊλή είχε κάνει real estate γιατί εκεί είναι οι μεγάλες μάσες.
Μαρία Μπικάκη εκ μέρους της Αγωνιστικής Προοπτικής στη συνεδρίαση της Επιτροπής Δανειοληπτών στις 14/12/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.