Πέρασε ήδη μιάμιση βδομάδα από την προηγούμενη παναττική κινητοποίηση στις 21/11 που κάλεσε το ΔΣ του ΣΣΕΤΕ και την απόφασή του στη συνεδρίαση που ακολούθησε να αναβάλλει την αποφασισμένη πανελλαδική κινητοποίηση της 26/11 για τις 11/12 (είκοσι και πλέον, δηλαδή, μέρες μετά)!
Χωρίς καμία δέσμευση, χωρίς καμία ανακοινωμένη συνάντηση για να συζητηθεί το αίτημά μας και χωρίς όχληση (όπως φαίνεται) εκ μέρους του Δ.Σ. προς την Υπουργό ώστε να πιέσει στην κατεύθυνση της λύσης.
«Περιμένουμε» απάντησε στέλεχος της ΔΑΚ-Σ και μέλος του ΔΣ σε ερώτηση μέλους της κίνησής μας.
Αλήθεια περιμένουμε τι και από ποιόν? Ήδη η προθεσμία για τις καταστάσεις Ιανουαρίου από τον ΕΦΚΑ έχει παρέλθει. Θα ήταν έστω «κάτι» να γνωρίζαμε αν περιέχουν την -νομοθετημένη- μείωση του 33%!
Έτσι για να δούμε τι εννοεί το Υπουργείο όταν λέει ότι εξετάζει το αίτημά μας. Απ’ την άλλη, δεν γνωρίζουμε αν δρομολογείται η πανελλαδική κινητοποίηση της 11/12 (διαμονές, πούλμαν κ.λπ.) ή θα πάει κι αυτή στις …καλένδες γιατί «δεν προλαβαίνει» το Δ.Σ. να την οργανώσει, όπως την προηγούμενη φορά.
Το «ενωτικό κλίμα» που ευαγγελίζονται όσες παρατάξεις του Δ.Σ το υποστηρίζουν, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για να μην κάνουμε τίποτα. Υποτίθεται ότι επιταχύνθηκαν όλες οι διαδικασίες για τη συγκρότηση του νέου Δ.Σ. μετά τις εκλογές προκειμένου να γίνουν ενέργειες, επειδή ο χρόνος τελειώνει. Και τώρα περιμένουμε, χωρίς ούτε μια συγκέντρωση πίεσης κάτω από το Υπουργείο, την απάντηση της Υπουργού.
Όσο μας αφορά, έχουμε πολλές φορές εκφράσει την άποψή μας ότι μόνο η πίεση των κινητοποιήσεων μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα, όπως έδειξε μετά από 2 κινητοποιήσεις έστω η απόσπαση του «χρησμού» ότι εξετάζουν το αίτημά μας. Ενώ, οι μέχρι τότε επαφές, οι συναντήσεις εκπροσώπων, οι αποστολές επιστολών, οι κομματικές συναντήσεις των κυβερνητικών υπουργείου και κομματικών συνδικαλιστών δεν απέφεραν το παραμικρό πέρα από νουθεσίες.
Στηλιτεύουμε την επιχείρηση αδρανοποίησης των συναδέλφων και αναστολής των κινητοποιήσεων απ’ όπου και αν προέρχονται και με όποιο πρόσχημα και να ντύνεται. Έγινε φανερή η ενόχληση του Υπουργείου όταν μαζευόμαστε από κάτω όπως το δήλωσαν στις 21/11 και άρα είναι και ένα μέσο πίεσης και χρειάζεται να το ασκούμε. Άρα, να μην συμμορφωθούμε, με την υπόδειξη του υπουργείου «να πέσουν οι τόνοι», όπως ακούστηκε στην πρώτη συνεδρίαση της διαπαραταξιακής το Σεπτέμβρη προκειμένου να δεχτούν να γίνει συνάντηση.
Να μην επαναπαυτούμε σε φημολογίες που κυκλοφορούν έντεχνα ότι θα δώσουν μια 3χρονη παράταση μη εφαρμογής της περικοπής. Να μην αρκεστούμε σε άτυπη και μη νομοθετημένη άρση της περικοπής που σημαίνει συνεχή ομηρία και εξάντληση. Να μην βολευτούμε με παρατάσεις ή μικρότερες μειώσεις. Δεν μας παραμυθιάζουν οι αόριστες υποσχέσεις. Δεν μας ταιριάζει να συμβιβαζόμαστε συνεχώς σε τίποτα λιγότερο από όσα δικαιούμαστε.
Συνεχίζουμε να επιμένουμε, ότι δεν αρκούν οι επιστολές, δεν αρκούν τα τηλέφωνα και οι κομματικές επαφές των «δι’ ενεργειών μου». Χρειάζεται τώρα να οργανωθούν μαζικές δυναμικές κινητοποιήσεις για την κατάργηση του ν. Βρούτση. Η κάθε παράταξη και όλες και όλοι κρινόμαστε. Καμιά νέα αναβολή κινητοποιήσεων, αν δεν υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που να μας καλύπτει.
Υ.Γ. Όσο εμείς «αναμένουμε», η ΕΤΕ προχωράει σε νέα εθελούσια 400 εργαζομένων πριν το τέλος του χρόνου!
Έτσι η συνεισφορά της στην επικούρηση θα μειωθεί ακόμη περισσότερο για να «δικαιώσει» τα στελέχη του Υπουργείου που ισχυρίζονται ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.