Παρά ταύτα, στη συζήτηση που ακολούθησε έγινε φανερό -από το σύνολο σχεδόν των τοποθετήσεων των υπολοίπων μελών της επιτροπής- ότι η συμμετοχή σ΄αυτήν είχε υποτιμηθεί από όλες τις παρατάξεις, σε σημείο να αμφισβητείται ακόμα και ο λόγος ύπαρξής της, με την αιτιολογία-πρόφαση ότι υπάρχουν επιτροπές ειδικές για εν έκαστον των ζητημάτων μας, οι οποίες είναι "αρμόδιες" να εξειδικεύσουν και να υποδείξουν τρόπους δράσης, αλλά και πάλι, χωρίς νεύρο και αγωνιστικό πνεύμα, ειδικά όσον αφορά την αξία και τη δύναμη των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία και απαξίωση της αγωνιστικής διεκδίκησης ήταν κοινά σε όλες τις τοποθετήσεις των υπολοίπων μελών, ενδεικτικά τελικά της αντίληψης που κυριαρχεί σε όλες ανεξαιρέτως τις παρατάξεις.
Στη δική μας παρέμβαση από πλευράς Αγωνιστικής Προοπτικής, προσπαθήσαμε να ανατρέψουμε αυτό το κλίμα, εξηγώντας πως αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μιας τέτοιας επιτροπής, κοντά στο πνεύμα της επιτροπής αγώνα που είχαμε συγκροτήσει στην προτελευταία ΓΣ και η οποία είχε οργανώσει την πολύ πετυχημένη πανελλαδική κινητοποίηση της 9 Μαίου του 2019. Οτι επίσης, αντί τα συμμετέχοντα μέλη των παρατάξεων να δηλώνουν άγνοια και αναρμοδιότητα για τα τεκταινόμενα στις άλλες επιτροπές, δουλειά τους πρέπει να είναι και η στενή παρακολούθηση των συμπερασμάτων των συνεδριάσεων των άλλων επιτροπών, με σκοπό την αναζήτηση τρόπων προβολής και αγωνιστικής διεκδίκησής τους με όλους τους δυνατούς τρόπους. Επίσης, θέσαμε την ανάγκη οι στόχοι και διεκδικήσεις μας να συμπεριλάβουν και τα γενικότερα ζητήματα που μας απασχολούν και δεν είναι μόνο του κλάδου μας (ακρίβεια, κ.α.). Χωρίς να παραγνωρίζουμε την απογοήτευση, την αποστράτευση και το διαλυτικό ρόλο της κόβιντ περιόδου, δώσαμε έμφαση στο ρόλο που θα μπορούσε να παίξει μια τέτοια επιτροπή ώστε να ξαναζεσταθεί σταδιακά το αγωνιστικό πνεύμα και να μαζικοποιηθούν οι όποιες κινητοποιήσεις, πολύ δε μάλλον που ακολουθούν και νέοι συνάδελφοι συνταξιούχοι, ίσως λιγότερο "φθαρμένοι" από μια προηγούμενη γενιά.
Παρότι, προτείναμε συγκεκριμένες κινητοποιήσεις, τόσο στις περιπτώσεις πλειστηριασμών σε σπίτια συναδέλφων αρχές Νοέμβρη, όσο και στην εκδίκαση στον Άρειο Πάγο στις 8/11, δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε κάπου, εκτός της υπερψήφισης της εισήγησης του Μ. Κάχρη-πλην ενός-, κάτι προφανώς αόριστο και ανώδυνο που δεν δεσμεύει τελικά κανένα σε κάτι χειροπιαστό και συγκεκριμένο.
Μένει να περιμένουμε κάποια πρώτα συμπεράσματα και πορίσματα των άλλων επιτροπών, ώστε να επανέλθουμε τόσο σε συγκεκριμένες προτάσεις, αλλά κυρίως στοχεύοντας σε αλλαγή κλίματος και νοοτροπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.